Het Liefdevolle Oog
Bij diverse werken in het Stedelijk Museum Zutphen en in Museum Henriette Polak kom je rond de tentoonstelling Niets gaat verloren het ‘liefdevolle oog’ tegen. Dit is een in 2011 door museumdirecteur Tiana Wilhelm bedacht symbool dat verwant is aan het mondiaal bekende ‘boze oog’.
Het boze oog is met name in het Middellandse Zeegebied, het Midden-Oosten en Azië een afweermiddel tegen het kwaad. Het boze oog, in de vorm van een amulet of afbeelding, kijkt als het ware het boze weg. Het symbool is terug te vinden in onder andere de Romeinse, Joodse, Griekse en Turkse mythologie. Een Turkse nazar bestaat uit concentrische cirkels. Van binnen naar buiten: donkerblauw, wit, lichtblauw, donkerblauw. Blauw wordt beschouwd als zuiverend.
Het liefdevolle oog vindt zijn oorsprong in Zutphen, waar het als afweermiddel is geïntroduceerd tegen onverschilligheid, liefdeloosheid en respectloosheid. Het liefdevolle oog bestaat ook uit concentrische cirkels. Van binnen naar buiten: een zwarte pupil, rood, roze en oranje. Deze kleuren worden geassocieerd met hartstocht, schoonheid en feest. De introductie van het liefdevolle oog was gekoppeld aan de opening van de gelijknamige tentoonstelling op 16 oktober 2011 in Museum Henriette Polak. Het liefdevolle oog van de kunstenaars was in deze tentoonstelling de verbindende schakel. Hun werk laat zich ervaren als een remedie tegen onverschilligheid. De noodzaak hiervoor is – helaas – nog steeds actueel.
Na de tentoonstelling is het symbool geadopteerd door de Dion Pieper Stichting die op vele manieren nastreeft om een einde te maken aan armoede, geweld en onrecht, www.dionpieperstichting.nl. Met hun toestemming wordt het liefdevolle oog in ‘Niets gaat verloren’ gebruikt om aanwinsten uit 2008-2022 in de vaste opstelling aan te geven.
