Code geel & zonnig | Overzichtstentoonstelling Wim Oepts
Met veel liefde en plezier presenteren wij een hartverwarmende keuze uit onze eigen collectie van kunstenaar Wim Oepts (1904-1988). Tien topwerken uit een totaal van 15; de grootste openbare verzameling van zijn werk in Nederland. Oepts is niet voor niets en zonder twijfel de publiekslieveling van Museum Henriette Polak en ook onze eigen ‘all-time’ favoriet. Kunst om je aan te warmen, een weldadig gevoel – om mee naar huis te nemen – dat gunnen we u – als bezoeker en kunstliefhebber – van harte!
De hitte van het Zuiden zindert van zijn doeken, want zo zei Oepts ooit: “Een vlak moet vibreren”. Wim Oepts blinkt uit in gelaagde, haast abstracte composities en een intens kleurgebruik. De verzengende middaghitte boven een golvend Frans berglandschap, paarse lavendelvelden tegen een diepblauwe lucht, lommerrijke straatjes en pleinen. Schetsen en foto’s die hij ’s zomers in het Zuiden maakte, gebruikte hij in de koude wintermaanden in zijn Parijse atelier bij het maken van zijn schilderijen. Oepts hield van dat Zuid-Franse landschap; het was zijn levenslange passie en inspiratie.
Vanaf begin juli te zien in Museum Henriette Polak
Selecteren en abstraheren
Over zijn manieren van werken zei Wim Oepts: “Ik schets direct zo’n beetje naar het motief. Als ik aan het tekenen ben, selecteer ik meteen al. Dingen die niet van belang zijn, laat ik weg. Wat er overblijft, probeer ik te vertalen in kleur.” Vaak bouwt Oepts zijn schilderijen op vanuit enkele contrasterende kleurvlakken of kleurbanen die al direct een zekere spanning oproepen en ook diepte aanbrengen in de compositie. Vorm en kleur componeert hij tot een abstracte eenheid. Soms en slechts hier en daar stoffeert hij zijn landschappen met herkenbare figuratieve, maar nauwelijks uitgewerkte details.
Kleurgebruik in contrasten
Naast de heldere kleuren – warm oranje, geel, rood, groen en stevig blauw – paste Oepts opmerkelijk genoeg de kleur zwart toe in zijn werk. Die zwarte vlakken of verfvegen – met accenten van bruin, blauw of groen – gebruikte hij opzettelijk om andere kleuren tegen af te zetten. Door dit contrast intensiveerde hij zijn kleurgebruik en lijkt zwart haast een ‘oplichtend’ effect te bewerkstelligen. Wie er op gaat letten, ziet steeds vaker en beter wat dit meestal vernuftige en soms intuïtieve kleurgebruik van Oepts voor magistrale uitwerking heeft op zijn landschappen in verf op doek.
Gelaagde opbouw
Werkend met paletmes en penselen verbond hij de horizontale lagen in een landschap met subtiele verticale details als een kerkje, bomengroep of boerderij. Hij bewerkte kleurvlakken met het paletmes of de achterkant van zijn penseel, zodat andere kleuren er doorheen schemerden. “Een vlak moet vibreren”, aldus Oepts. Dat is prachtig te zien in vrijwel al zijn schilderijen; een stralend kleurvlak is nooit alleen maar blauw, rood of geel. Altijd schemeren subtiele kleurlagen uit de ondergrond door, waarmee hij precies dat ‘vibrerende’ effect bereikte, waar hij naar streefde.
Met steun van Vereniging Rembrandt en Turing Foundation
