Op deze archief-pagina is een overzicht te zien van wisseltentoonstellingen die plaats vonden in Museum Henriette Polak sinds de heropening aan Hof van Heeckeren in 2017.
Tussenwereld – Toine Moerbeek (1949)
Oktober 2023 t/m februari 2024
Spannende kunstwerken vol verwijzingen, fantasie en symboliek worden afgewisseld met ruimtelijke schilderijen waarin gespeeld wordt met perspectief en reliëf. Toine Moerbeek (1949) heeft een geschoolde achtergrond, beheerst de technieken en heeft een unieke en herkenbare stijl ontwikkeld. Hij vindt veel inspiratie in diverse kunstenaars en schrijvers en bezit enorm veel kennis op het gebied van kunstgeschiedenis, literatuur en religie. Dit alles vormt een onuitputtelijke bron voor zijn bijzondere oeuvre.
Na zijn studie Vrije Grafiek aan de Rietveld Academie in Amsterdam begon Toine Moerbeek met het maken van poppen en dieren van papier-maché, altijd net even kleiner dan levensecht. Naast echte modellen, acteren deze figuren lange tijd in zijn schilderijen die vol zijn van symbolisme en surrealisme. Ook creëert hij met papier-maché reliëfschilderijen die het perspectief doen vervreemden. Zo wordt de inhoud van zijn fantasie driedimensionaal.
Altijd in Beweging – Theo Beerendonk (1905-1979)
Oktober t/m december 2023
Museum Henriette Polak en Museum Eicas presenteerden in een dubbeltentoonstelling werk van de Amsterdamse kunstenaar Theo Beerendonk.
In het werk van Theo Beerendonk (1905-1979) kunnen we de ontwikkeling van de beeldende kunst in Nederland volgen gedurende een groot gedeelte van de twintigste eeuw. Begonnen in de figuratieve traditie ontwikkelde hij zich later tot een kunstenaar die de abstractie, populair geworden vanaf de jaren ’60, omarmde.
In een tweeluik van tentoonstellingen in Zutphen en Deventer wordt een overzicht van het werk van Theo Beerendonk getoond. Museum Henriette Polak concentreert zich op de figuratieve periode en in Museum EICAS ligt de nadruk op het abstracte werk van deze veelzijdige kunstenaar. Alhoewel beide musea en hun tentoonstelling afzonderlijk te bezoeken zijn, heeft een bezoek aan beide plaatsen zonder meer een meerwaarde.
I’M A BIRD NOW – Edith Meijering (1962-2022)
Juni t/m oktober 2023
Van aaibare schattigheid tot gruwelijke horror, van kleurrijk en zacht tot donker en confronterend. Het is precies die spanning en dualiteit, die Edith Meijering (1962-2022) in haar werk wil vastleggen en communiceren. Deze tentoonstelling is een ode aan haar leven en kunstenaarschap. Niet eerder was er zo’n grote solotentoonstelling van haar werk te zien.
Edith Meijering onderzoekt in haar werk de spanning tussen mensen en de natuur – mensen en dieren in het bijzonder. Overal zoekt en vindt ze beelden. Naar hartenlust citeert, interpreteert en combineert ze verschillende beeldelementen. Met haar werk reageert ze op prikkels of een bepaalde stemming en communiceert dit met de buitenwereld. Het is haar persoonlijke manier om met het leven en de gekte van de wereld om te gaan. Bij de kijker veroorzaakt het onrust, vervreemding en soms herkenning.
Net zo persoonlijk en associatief als de werkwijze van Edith Meijering zelf, was de opzet van deze tentoonstelling. Veel voorkomende onderwerpen en motieven zijn in samenhang te zien in ouder en recenter werk. De relatie tussen de mens en de natuur is overal aanwezig. Poëtische beelden, die tot nadenken stemmen…
Match: een ontmoeting van intieme topstukken
Juli t/m september 2023
Twaalf topstukken uit het Rijksmuseum werden gematcht met twaalf werken van twaalf musea in Nederland. In elke provincie één. Het topstuk uit het Rijksmuseum ontmoet in deze musea een verwant topstuk uit de verschillende collecties: een perfecte Match, een intieme ontmoeting van twee meesterwerken. Van persoonlijke portretten en aangrijpende scènes tot huiselijke taferelen en een liefdeskoppel. Twaalf schrijvers hebben de ontmoetingen onder woorden gebracht in het boek Match. Museum Henriette Polak toonde met trots een werk van George Breitner, samen met een prachtig werk van Arie Schippers.
Het Meisje in Witte Kimono van George Breitner ontmoette het Portret van Liesbeth Wezelaar-Dobbelman van Arie Schippers. Een Amsterdams dienstmeisje en de beeldhouwer naast elkaar, dromerig, jong en oud.
De deelnemende musea van Match zijn: Gemeentemuseum het Hannemahuis, Groninger Museum, Museum De Buitenplaats, Stedelijk Museum Kampen, Museum Nagele, Museum Henriette Polak, Stedelijk Museum Alkmaar, Museum Huis Doorn, Museum Gouda, Zeeuws Museum, Museum het Markiezenhof en het Limburgs Museum. Het project is te volgen op website schattenuithetrijks.nl.
Voor alles: kleur – Bob Buys (1912-1970)
Februari t/m juni 2023
Bob Buys (1912-1970) is een van de veelzijdig getalenteerde kunstenaars uit de kerncollectie van Museum Henriette Polak in Zutphen. In olieverf en aquarel schilderde hij stadsgezichten van Amsterdam, portretten en landschappen, maar zijn favoriete onderwerp was het Franse landschap. De kleuren, het licht en grillige vormen inspireerden Bob Buys tot doeken vol warmte en kleur. Gelijktijdig met de tentoonstelling verscheen een boek over zijn werk door kunsthistorica Nelleke van Zeeland, in opdracht van Stichting Otto B. de Kat. Buys was samen met De Kat en Kees Verwey grondlegger van de Hollandse Aquarellistenkring.
Veel van zijn werken schilderde Buys in Zuid-Frankrijk. Met een van die werken, Port Vendres, won hij de Thérèse van Duyl-Schwartze-medaille (1959). In Amsterdam schilderde hij stadsgezichten en portretten, zoals de opvallende serie van dansschooleigenaresse Maria Petrelli Ruiz. “Kleuren zijn voor mij verschrikkelijk belangrijk. Zij bezitten in hun combinaties en tegenstellingen zelf een bepaalde uitdrukkingskracht”, zegt Buys over zijn werk.
Niets gaat verloren – Aanwinsten 2008-2022
September 2022 t/m januari 2023
‘Alles verandert, niets gaat verloren’. Musea geven als geen andere organisatie invulling aan deze bekende uitspraak van Ovidius. Wat is waard om bewaard te worden? Wat kan de test van de tijd (nog steeds) doorstaan? Musea maken dergelijke keuzes doorlopend en bepalen daarmee ook wat u als bezoeker nu, maar vooral ook straks gaat zien. Dat vraagt om een zorgvuldig proces. Wat wordt bewaard, beslis je niet alleen.
Eind 2022 nam directeur Tiana Wilhelm na 15 jaar afscheid van de Musea Zutphen. ‘Niets gaat verloren’ toont de persoonlijke keuze van de directeur uit de honderden aanwinsten van de Musea Zutphen van de afgelopen jaren variërend van indringende portretten van Arie Schippers en Sierk Schröder tot uitzonderlijke archeologische vondsten, van zonnige landschappen van Wim Oepts tot sierlijk Zutphens zilver.
Lekker los
De collectiepresentatie ‘Lekker los – Ode aan de hond’ is onderdeel van deze tentoonstelling. De leukste, grootste, liefste, mooiste en misschien ook wel de oudste hondjes van het Stedelijk Museum Zutphen en het Museum Henriette Polak.
Het liefdevolle oog
‘Het liefdevolle oog’ is een symbool dat tijdens de tentoonstellingsperiode door de musea heen is te vinden. Het geeft welk object in de vaste tentoonstelling een aanwinst is uit de periode 2008-2022. Het liefdevolle oog is een in 2011 door Tiana Wilhelm bedacht symbool dat verwant is aan het mondiaal bekende ‘boze oog’. Het symbool is geadopteerd door de Dion Pieper Stichting.
Arnold Niessen – Het toeval in de hand gehouden
April t/m juni 2022
Arnold Niessen brengt zijn aquarellen tot leven door vakmanschap, intentie, intuïtie en concentratie te bundelen in een vloeiende beweging. Na zijn opleiding aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten Den Haag specialiseerde Arnold Niessen zich in het aquarelleren. Vanaf 2004 werkt hij uitsluitend abstract en vanaf 2013 werkt hij met sumi op rijstpapier. Niessens ontwikkeling kan gezien worden als een zoektocht naar en het vinden van de essentie. Deze presentatie was te zien het Auditorium.
De letterlijke betekenis van sumi is ‘zwarte inktschildering’. De schijnbare paradox in de titel van de tentoonstelling, ligt in de techniek van sumi besloten. Iedere penseelstreek is absoluut en correcties zijn onmogelijk. De warm-zwarte inkt wordt in allerlei gradaties met water verdund. Dat vloeit waar het gaan kan en voert het pigment met zich mee. Het hecht zich daarbij vrijwel direct aan de vezels van het papier. De kunstenaar is niet de meester over zijn materiaal, maar valt idealiter samen met zijn materiaal en met zijn onderwerp. Als hij daarin slaagt, dan ademt het kunstwerk en is toeval in de hand gehouden.
Geen tijd verliezen – Jeanne Bieruma Oosting 1898 – 1994
April t/m augustus 2022
Gedreven en gepassioneerd in haar kunstenaarschap; krachtig en kwetsbaar als mens – dat alles was Jeanne Bieruma Oosting en nog veel meer. Zo was zij een van die vooruitstrevende vrouwen, die begin 20e eeuw streden voor een vrij en zelfstandig leven.
Jeanne Oosting maakte in haar bijna honderdjarige leven vrijwel alle 20e-eeuwse moderne kunststijlen en stromingen mee. Haar werk werd bestempeld als ‘impressionistisch of ‘expressionistisch’. Het was ‘te mannelijk’ of ‘typisch vrouwelijk’. Zelf hield ze het kort maar krachtig op ‘figuratief’. In haar Parijse periode kreeg ze vleugels en nam haar carrière een grote vlucht. Vooral met haar grafische werk maakte Jeanne Oosting internationaal naam. Zij zette de toon voor een nieuwe visie op de grafische kunst.
Deze grote overzichtstentoonstelling neemt je mee door haar lange werkende en persoonlijke leven, met kunstwerken, foto’s en egodocumenten. Dit is voor het eerst in deze vorm mogelijk dankzij het onderzoek van Jolande Withuis, biografe van Jeanne Bieruma Oosting. De tentoonstelling kwam tot stand op haar initiatief en is gebaseerd op haar biografie ‘Geen tijd verliezen. Jeanne Bieruma Oosting 1898-1994’ (uitgeverij De Bezige Bij).
Museum Henriette Polak werkte in dit project samen met Museum STAAL in Almen, Museum Belvédère in Heerenveen, Nobilis Centrum voor Prentkunst in Fochteloo en Museum Maassluis.
Kleine expositie: Ode aan Constant
November 2021 t/m maart 2022
In 2021 is het 101 jaar geleden dat beeldend kunstenaar Constant Nieuwenhuys, bekend als Constant, werd geboren. Na zijn dood liet hij een indrukwekkend en divers oeuvre na. In de West-Europese kunstgeschiedenis en in het Nederlands cultureel erfgoed neemt zijn werk een betekenisvolle plek in.
De meeste mensen kennen Constant als medeoprichter van COBRA en van zijn visionaire stad New Babylon. Voor Constant bestonden geen grenzen in zijn artistieke onderzoek en expressie. Zo heeft hij van begin af aan getekend en geschilderd, en bleef dat zijn leven lang doen. Hij bekeek de wereld – ogen en geest wijd open – als een schilder.
Deze tentoonstelling was onderdeel van het jaarprogramma CONSTANT I 0 I van Stichting Constant. Meer informatie op www.constant101.nl.
Maïté & Thierry
Oktober t/m november 2021
De beeldhouwster Maïté Duval liet na haar overlijden in 2019 een schitterend oeuvre achter van grote bronzen vrouwenfiguren, kleine études en tekeningen. Museum Henriette Polak ontving een ruimhartige schenking uit haar nalatenschap.
Al in 1978 exposeerden zij samen in Museum Henriette Polak: het museum toonde toen de schilderijen van Thierry Rijkhart de Voogd, uit de tien jaar dat hij in Nederland woonde en werkte. Het was de eerste duo-tentoonstelling met beelden van Maïté Duval. Zij was vier jaar eerder begonnen met beeldhouwen. Ze maakte het zich eigen door veel te reizen, kijken en experimenteren en verwierf bekendheid met haar eigen stijl en van robuuste vorm, beweging en vrouwelijkheid. Zowel haar beelden als haar tekeningen bieden een harmonieus samenspel van tederheid, intimiteit, kracht en beweging.
Malade d’amour
Na het overlijden van Thierry in 1999, bracht Maïté haar persoonlijke ode aan Thierry en hun liefde met het beeld ‘Malade d’amour’ (2002). Zij overleed twintig jaar na Thierry. Het werk van Maïté en de schilderijen van Thierry komen daardoor opnieuw samen in Museum Henriette Polak, als stille maar krachtige getuigen van het leven en kunstenaarschap van dit hechte kunstenaarspaar.
Vertaalde Werkelijkheid – Anna Metz
Juni t/m september 2021
In de tentoonstellingszaal de Etalage was het grafisch werk van Anna Metz (Rotterdam, 1939) te zien. Zij vertaalt wat ze waarneemt en ervaart in prachtig verstilde, poëtische etsen. Haar onorthodoxe manier van werken is te zien aan haar indrukwekkende kleurendrukken. Een kleine maar fijne presentatie.
Anna Metz werd opgeleid aan de kunstacademies in Den Haag en Amsterdam. Zij beschouwt Paul Citroen, Dirk van Gelder en Kees Verwey als haar leermeesters. Pas op latere leeftijd ging ze meer experimenteren met de etstechniek. Ze combineert zachte, sferische kleurtonen met meer tekenachtige etslijnen in één voorstelling. Het levert landschappen op vol sfeer en ruimtelijke beleving.
Monologue Intérieur – Mara van Laaren
Juni t/m november 2021
Mara van Laaren (Amsterdam, 1977) maakt schilderijen van imposante, historische ruimtes. Haar schilderijen nodigen uit tot reflecteren. Het spel van perspectief, kleurgebruik en lichtinval geven haar schilderijen soms een mystieke, en soms een mysterieuze uitstraling. De toeschouwer waant zich alleen in een ruimte… of hebben deze muren en raampartijen ogen en oren?
Van jongs af aan droomde Mara van Laaren van gebouwen, die voor haar méér dan een constructie van stenen en een onderkomen zijn. De gebouwen waren sterk als beeld, en sterk vanwege het gevoel dat zij opriepen. Het was het begin van een voortdurende ontdekkingstocht naar de interactie tussen het waarneembare en het intuïtieve. Mara van Laaren: ‘Een gebouw moet aan iets in mijzelf raken, om het te willen schilderen. Ik maak een minutieuze studie van de ruimte, bekijk de constructie, de zichtlijnen, de lichtinval op verschillende momenten van de dag. Je ziet als het ware de tijd er door heen gaan. Het is een intiem proces, waarin ik toenadering zoek in de hoop dat het gebouw zich prijsgeeft. Dan komen er echo’s vrij van het karakter en de geschiedenis en die zie je terug in het uiteindelijke schilderij.’
Bekijk het interview met Mara van Laaren.
Magie van Licht : 75 jaar hollandse aquarellistenkring, 1945-2020
Oktober 2020 t/m mei 2021
In 2020 bestond de Hollandse Aquarellistenkring (HAK) 75 jaar. Reden voor een feestelijke tentoonstelling in Museum Henriette Polak, die laat zien dat waterverfkunst springlevend is en een grote diversiteit kent in technieken, verschijningsvormen en onderwerpkeuzes.
De oprichters van de Hollandse Aquarellistenkring, waaronder Kees Verwey, Otto de Kat en Jan Wiegers, zijn allen vertegenwoordigd in de collectie van Museum Henriette Polak. Zij wilden, net als het museum, de belangstelling voor de waterverfkunst aanwakkeren. Voor Magie van licht is een keuze gemaakt uit het werk van alle 59 huidige leden van de Hollandse Aquarellistenkring, naast een keuze uit de eigen collectie van het museum.
Judith Minks | Freckles & more
Juli t/m September 2020
Chaos, orde en perfectie zijn drie sleutelbegrippen voor fotografe Judith Minks. Die begrippen komen samen in haar veelgeprezen fotoserie ‘Freckles’, meer dan 100 portretten van mensen met sproeten waarvan een selectie te zien was.
“… De niet te ordenen willekeur waarmee sproeten over het gezicht zijn verdeeld, maakt sproetengezichten voor mij bijzonder en fascinerend.” Voor ‘Freckles’ kroop zij letterlijk dicht op de huid van haar onderwerp. “Doordat ik tussen het licht en de geportretteerde zit, zie je mijn silhouet in de pupillen van hun ogen. Zo word ik een deel van elk portret en al deze sproeten worden zo een deel van mezelf.”
Na in 2015 cum laude afgestudeerd te zijn aan de fotoacademie in Groningen, focuste Minks zich in eerste instantie op fotoseries waarin zij perfectie en volledige beheersing nastreeft. ‘Hotel room’ en ‘Moments in time’, die ook te zien waren in de tentoonstelling, zijn daar indringende voorbeelden van.
Code Geel & Zonnig | Wim Oepts
Juli t/m september 2020
Met veel liefde en plezier presenteerden wij een hartverwarmende keuze uit onze eigen collectie van kunstenaar Wim Oepts (1904-1988). Tien topwerken uit een totaal van 15; de grootste openbare verzameling van zijn werk in Nederland. Oepts is de publiekslieveling van Museum Henriette Polak en ook onze eigen ‘all-time’ favoriet.
De hitte van het Zuiden zindert van zijn doeken, want zo zei Oepts ooit: “Een vlak moet vibreren”. Hij blinkt uit in gelaagde, haast abstracte composities en een intens kleurgebruik. De verzengende middaghitte boven een golvend Frans berglandschap, paarse lavendelvelden tegen een diepblauwe lucht, lommerrijke straatjes en pleinen. Oepts hield van dat Zuid-Franse landschap; het was zijn levenslange passie en inspiratie.
Tot stand gekomen met steun van de Vereniging Rembrandt en de Turing Foundation.
Alle dagen kunst
Oktober 2019 t/m februari 2020
Veel kunstenaars uit de collectie van Museum Henriette Polak hebben naast hun vrije werk, kunst in opdracht gemaakt. Kunstwerken of ‘producten’ van toegepaste kunst, die het leven van alledag meerwaarde geven. Als smaakmaker en ‘eye-opener’ nodigt Alle dagen kunst uit om verder te kijken, want overal om ons heen valt dagelijks onverwacht veel moois te ontdekken.
Alle dagen kunst toont een breed scala aan (toegepaste) kunst in opdracht, van monumentaal wandkleed tot postzegelontwerp door onder andere Mari Andriessen, Herman Berserik, Jeanne Bieruma Oosting, Piet Esser, Lex Horn, Jan Mensinga, Charlotte van Pallandt, Nan Platvoet, Wendelien Schönfeld, Joop Sjollema en Nicolaas Wijnberg.
De tentoonstelling sluit aan op Verleiden met een glimlach. Jo Spier & de reclame.
Paradise Lost
Juli t/m september 2019
De hedendaagse fotografie tentoonstelling die je in paradijselijke sferen bracht, maar ook de rafelranden van schoonheid en verval aan het licht brengt. Foto’s van ‘overweldigende schoonheid’ met een diepere laag die deze esthetiek versterkt of in twijfel trekt. Die controverse, het gegeven dat kunst alternatieve vragen oproept en aanzet tot reflectie, is wat de ING met haar collectie beoogt en wat Paradise Lost weerspiegelt. Met kunstwerken van kunstenaars als Erwin Olaf, Woody van Amen, Rosemary Laing, Ruud van Empel, Wout Berger en Melanie Bonajo.
Tiana Wilhelm, [destijds] directeur Musea Zutphen: “Dankzij de samenwerking tussen Museum Henriette Polak en ING, worden parels uit de hedendaagse fotografie uit de ING Collectie toegankelijk voor het grote publiek”.
Schitteren door afwezigheid
April t/m juni 2019
Een groepstentoonstelling waarin de kunst van het weglaten en de kracht van suggestie centraal staan. Met werk van Nathalie Duivenvoorden, Margot de Jager, Bas Ketelaars, Sandra Kruisbrink, Jaring Lokhorst, Margriet Luyten en Lara de Moor.
Kunstenaars kunnen een andere wereld oproepen. De kijker ervaart deze bestaande of imaginaire wereld door hun ogen. Die specifieke blik zorgt ervoor dat er een laag wordt toegevoegd aan dat wat je ziet, waardoor een vergroot bewustzijn van de werkelijkheid ontstaat.
Paradoxaal genoeg is deze toevoeging in het werk van Nathalie Duivenvoorden, Margot de Jager, Bas Ketelaars, Sandra Kruisbrink, Jaring Lokhorst, Margriet Luyten en Lara de Moor hun vermogen om iets te laten Schitteren door afwezigheid. Hun werk suggereert menselijke aanwezigheid en het verstrijken van de tijd, maar toont die niet…
Theodoor Heynes, Aquarellist
November 2018 t/m maart 2019
De kracht van de aquarel – transparant, teer, vluchtig, maar tegelijkertijd gelaagd en gloedvol – vormt de rode draad in het oeuvre van Theodoor. Heynes was tekenaar en schilder, maar in de eerste plaats een meesterlijk aquarellist. Zijn aquarellen vallen op vanwege hun sterk geabstraheerde beeldtaal en daarmee hun verstilde uitstraling. Ze laten zien dat hij het lef had om leeg te laten en te spelen met licht en kleur.
Heynes schilderde graag buiten; het weidse polderlandschap of het levendige havengezichten. Om vlot en intuïtief te kunnen werken, koos hij voor de aquarel. Het werd zijn specialiteit. In zijn latere werk koos hij voor een architectonische benadering. In de voetsporen van Paul Cézanne, construeerde Heynes zijn eigen geabstraheerde kijk op de werkelijkheid. Met strakke lijnen en witte uitsparingen ving hij het licht.
Bij de tentoonstelling verscheen de publicatie De kracht van wit en licht, geschreven door Nelleke van Zeeland en mede mogelijk gemaakt door de Stichting Otto B. De Kat.
Onalledaags
Juli t/m oktober 2018
Rosemin Hendriks is bekend vanwege haar zelfportretten die geen zelfportretten zijn. Ze tekent zichzelf al jarenlang alsof ze een landschap ziet.
Suzan Schuttelaar onttrekt haar modellen gedeeltelijk aan het oog door hen te versluieren achter draden wol die letterlijk uit het schilderij schieten.
Anita Vermeeren hult haar portretten in een waas van licht en donker. Tegenwoordig maakt ze kleine, intrigerende portretten met balpen. Inderdaad: Onalledaags.
Hendriks, Schuttelaar en Vermeeren werken in de figuratieve traditie, maar beelden de werkelijkheid niet puur realistisch uit. Het zijn drie eigenzinnige kunstenaars met een academische opleiding, die ieder een geheel eigen handschrift gevonden hebben. Wat dit betreft passen ze goed bij de collectie van Museum Henriette Polak: Polakkunstenaars nemen de werkelijkheid niet letterlijk, fotorealisme is hen vreemd. Onalledaags gaf de kijker de gelegenheid om hedendaags werk van drie kunstenaars te vergelijken. De overeenkomsten en verschillen. Bovenal zijn ze alle drie zichzelf en durven ze af te wijken van de gebaande paden.
Samengesteld door tentoonstellingsmaker Gerard de Kleijn.
De portretten van Willem den Ouden
Maart t/m juli 2018
Een uniek overzicht van zijn portretoeuvre als eerbetoon aan Willem den Ouden ter gelegenheid van zijn 90-ste verjaardag. Hij was nauw betrokken bij de oprichting van het museum en zijn werk behoort tot de kerncollectie.
Willem den Ouden (1928) is een van de beste landschapschilders van Nederland. Hij is niet voor niets bekend als schilder en beschermer van het rivierenlandschap in de Betuwe. Dat Den Ouden ook een begenadigd portrettist is, bleef lange tijd onderbelicht. Toch maakte hij in de afgelopen zeven decennia ook regelmatig portretten.
Daarnaast verscheen De portretten van Willem den Ouden, een rijk geïllustreerd boek, geschreven door Gijsbert van der Wal (uitgeverij De Weideblik). “De portretten van Den Ouden zijn net zo doorwrocht als zijn landschappen. Ze komen moeizaam tot stand, Den Ouden werkt er lang aan. Zo is het altijd gegaan’’, aldus Van der Wal.
Ook werd aandacht besteed aan het werk van zijn kunstenaarsvrienden Joop Sjollema, Henk Pander, Janneke Tangelder en zijn echtgenote, kunstenares Ferry Alink. Zij hebben ieder op hun eigen wijze Willem den Ouden geportretteerd.
Lifeforce – Dier in beeld, Hetty Heyster & de animalierkunst
Juli 2017 t/m maart 2018
De tentoonstelling gaf een oeuvre overzicht van het werk van Heyster van 1972 tot heden [2018]. Ook was een overzicht van haar beroemde jaarbeeldjes te zien tijdens deze tentoonstelling. Speciaal voor Musea Zutphen maakte Heyster dit jaar geen jaarbeeldje, maar een openingsbeeldje – een otter – ter ere van de opening van de vernieuwde Musea Zutphen. Dit beeldje was natuurlijk te zien.
Heyster is een van Nederlands bekendste animaliers, een kunstenaar gespecialiseerd in de realistische weergave van dieren. Het specialisme ontstond in de negentiende eeuw. Antoine Louis Barye koppelde het dier los van symboliek, fabels en mythen en verbeeldde het in zijn eigen waarde. De studie naar de natuur vormde de basis, met de dierentuin als studieterrein. Ook Hetty Heyster gebruikt dierentuinen als haar studieterrein. Zoals in Artis en ZOO Antwerpen, waar verschillende beelden van haar te zien zijn.
Trip Hop, Arie Schippers
Juli t/m september 2017
Vol trots toonde Museum Henriette Polak nieuw werk van Arie Schippers, rechtstreeks afkomstig uit zijn atelier. In zijn destijds meest recente werk stond het lichaam centraal. Het zijn vrouwen ‘volgens Arie Schippers’: dansend, lichtvoetig en zelfbewust, maar tegelijkertijd ongrijpbaar en onbereikbaar.
Arie Schippers is een van de meest oorspronkelijke en eigenzinnige kunstenaars in de Nederlandse kunstwereld van de laatste tijd. Velen kennen hem als maker van het Nelson Mandela beeld in Den Haag of als stadstekenaar van Amsterdam. Het zijn slechts een paar voorbeelden van zijn onstuitbare veelzijdigheid. Ook zijn werk in de collectie van Museum Henriette Polak kent die onwaarschijnlijke variatie; van een intiem geschilderd portret tot zijn ‘Einzelgänger’ met 110 maskers in klei.
